Jonge brei-ster

Gisteren kwam mijn oudste kleindochter logeren. Vorige week zaterdag had ze aan mijn moeder gevraagd of die haar breien wilde leren. Ooit leerde die mijn zoon ook breien en dat verhaal kent ze dus ze dacht bij haar moet ik zijn. Maar dat breien met de stijve vingers van mijn moeder gaat wel lastig, dus ik nam mij voor die taak maar op mij te nemen.

Denk nou niet dat ik dat kan hoor, breien! In een ver verleden heb ik dat inderdaad geleerd, recht, averecht maar veel verder kwam ik niet. Soms begon ik aan een trui, maar zelfs voor mijn destijds driejarige zoon kwam er nooit een trui die helemaal tot het eind gebreid werd. Niet door mij in elk geval. De trui kwam wel af maar je snapt wie hem af maakte. Ja, mijn moeder dus.

Maar ik was vol goede moed het mijn kleindochter te leren. Ze had het over breien op de BSO en ze wilde dat ook kunnen. Ik kocht vrijdag eerst een bol roze wol bij de Action en een paar breinaalden bij de kringloop.Kleindochter was direct dolenthousiast. Ze was verbaasd dat ik dat ook zou kunnen. Ik deed natuurlijk of dat de gewoonste zaak van de wereld is. Natuurlijk kan ik dat, alle meisjes leerden vroeger breien op school. Heel gek vond ze dat en de jongens dan, oma? Nou die leerden zagen en timmeren…..Helemaal raar dat je dat op school kreeg. Nou geloof ik dat ze dit soort dingen tegenwoordig ook best krijgen bij techniek lessen, maar niet zoals wij dat vroeger leerden.

Afijn, ik ging met de naalden zitten om steken op te zetten. Warempel dat kon ik nog. Kleindochter met haar neus er bovenop. Ik steeg weer behoorlijk wat punten in haar achting.Insteken, omslaan, door halen en af laten gaan. Even een paar naalden voor gedaan en daar ging ze.

Een sjaal voor haar zelf, dat  moest het gaan worden. Alhoewel ze het snel door had, heb je natuurlijk niet zomaar een sjaal gebreid. Daar had ze wel een idee voor: als ik mij ga wassen en aankleden, dan kun jij verder oma en dan moet ie klaar zijn als ik aangekleed ben, oké? Maar dat was hij niet. Weet je oma, dan doen we een sjaal voor dokter Konijn[ haar trouwe knuffel al 8 jaar lang] Maar dan was de sjaal veel te breed zoals hij nu op de naalden zat. Ik opperde dan deze af te hechten en opnieuw te beginnen. Zo gezegd zo gedaan. Even googelen hoe ik ook weer een breiwerk moet afhechten en oh ja, ik weet het weer.

Nieuwe steken opgezet en nu veel meer. Daar gingen we weer. Zij een paar steken tot ze ze weer allemaal van de naald afschoof en ik ze moest redden, alles weer herstellen en zo ging het weer opnieuw tot ze dan de draad weer verkeerd omsloeg en hij vast zat. Kortom, we deden een ochtend over een sjaaltje en een lapje.

Misschien was ik stiekem nog wel trotser op het resultaat dan zij was. Voor het eerst had ik iets tot het eind afgebreid!Een sjaal compleet met franjes en knopen van vroeger, uit de knopendoos als versiering.

Van het lapje maakte een cape voor Fifi, het andere knuffeltje wat ze bij zich had.

 

Ik heb mijn pop nog die ik kreeg op mijn tweede verjaardag van mijn opa en oma. De kleertjes ook die erbij horen en die mijn oma breide en naaide. Nu zijn die 61 jaar oud☺ Wie weet zit over 53 jaar Dokter Konijn met haar sjaal om ook wel op het randje van mijn- dan 63 jarige- kleindochters bed. Net als mijn pop op het randje van mijn bed.

Het popje is een Schildpad pop en 61 jaar geleden heette het een negerpopje, maar dat woord kunnen we nu niet meer gebruiken. Een popje van kleur heet ze nu denk ik.